υδροφιλία

η, Ν

1. (βιοχ.) η ιδιότητα τών κολλοειδών να κατακρατούν μεγάλη ποσότητα νερού

2. βοτ. τρόπος επικονίασης κατά την οποία οι γυρεόκοκκοι μεταφέρονται με το νερό.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. γαλλ. hydrophilie (< υδρ[ο]-* + φιλία)].